Grote reis

Vanmorgen waren we om half tien in het AZM om vandaaruit per ambulance naar het ziekenhuis van Sittard te reizen. Dat wil zeggen dat Lina en papa met de ziekenauto mee mochten en mama met de eigen auto erachter aan zou rijden. Mama nam Lina nog een laatste keer in het AZM op schoot en na veel handen schudden en lieve afscheidswoorden was de periode in het ziekenhuis van Maastricht definitief verleden tijd. Blij maar ook een beetje zenuwachtig van wat er ging komen gingen we op weg naar Sittard. Voor de ambulanceverplegers een routineklus, voor papa zijn eerste rit in een ziekenauto (ook voor Lina trouwens). Gelukkig niet zelf als lijdend voorwerp. In Sittard werden we op "De Toverbal" door verpleger Wiel ontvangen. Die kenden we nog van de twee dagen dat Jules hier verbleef vlak na zijn geboorte. Hij kende ons ook nog. Er volgde een uitgebreid gesprek waarin de details van Lina werden besproken en ook werd uitgelegd wat de routines in Sittard waren wat betreft verzorging, bezoek en dergelijke. Je zag aan Lina dat ze even moest wennen (zichtbaar op de monitor) en ook papa en mama moesten even wennen aan de veel kleinere afdeling en rust die er heerste. Er liggen maar 4 kinderen op de kamer die ook nog allemaal uit het AZM komen, niet helemaal onbekenden dus. Aan het eind van de middag was iedereen wel gewend aan de nieuwe omgeving en nieuwe mensen. Lina lag rustig te slapen en papa en mama waren gerustgesteld. We zijn klaar voor de laatste ziekenhuisweken.

De laatste keer op schoot voor de grote reis

Mama legt Lina in de reiscouveuse

Rare plaats voor een familiefoto

Aankomst in SittardFamiliefoto in Sittard

Lekker slapen op mijn nieuwe plekje