Heftig

Er zijn van die avonden dat het heel rustig is op de couveuse-afdeling. Hier en daar wordt er dan gekangoeroed, de verplegers zijn ontspannen en keuvelen wat met elkaar en het is heerlijk zitten met Lina tussen de schermpjes en alle apparaten. Maar er zijn ook momenten dat het er allemaal wat heftiger aan toe gaat. Er zijn af en toe kindjes flink ziek en er zijn de nodige emotionele momenten. Je ziet veel van elkaar omdat de kinderen dicht bij elkaar liggen en dat is niet allemaal even fijn. Vanavond was zo'n avond. Als je dan met Lina bij je ligt, besef je dat alles niet zo vanzelfsprekend is.
Maar met haar gaat ondertussen alles nog prima. Ze ademt al drie dagen zelfstandig en ook al zal ze in de loop van deze avond of nacht weer aan de cpap moeten, toch is dit een flinke stap vooruit. Tijdens het kangoeroeën moest Lina regelmatig een pufje zuurstof krijgen (met de vredespijp zoals een van de verplegers het noemde) omdat de saturatiegrafiek als een heuvellandschap op en neer ging en Lina sliep zo vast toen ze bij mama lag, dat ze af en toe vergat te ademen. Dat zorgde een paar keer voor een brady en dus flink wat alarmbellen. En.... Lina woog vandaag inmiddels 1320 gram.